Króciutka historia praw człowieka
Idea praw człowieka nie jest nowa – ma swoje korzenie w filozofii i historii ludzkości. Już w starożytności pojawiały się koncepcje naturalnego prawa przysługującego każdemu człowiekowi z racji jego człowieczeństwa. W Europie idee te rozwinęły się w okresie Oświecenia, kiedy filozofowie tacy jak John Locke, Monteskiusz i Rousseau podkreślali, że władza nie może łamać podstawowych praw obywateli.
Pierwsze dokumenty uznające prawa człowieka to m.in. Magna Carta (1215) w Anglii, Deklaracja Praw Człowieka i Obywatela (1789) we Francji oraz Konstytucja Stanów Zjednoczonych (1787). Wszystkie opierały się na idei, że człowiek rodzi się wolny i równy wobec prawa.
Po tragedii II wojny światowej i zbrodniach totalitaryzmów powstała potrzeba stworzenia uniwersalnego katalogu praw człowieka. W 1948 r. Zgromadzenie Ogólne ONZ uchwaliło Powszechną Deklarację Praw Człowieka, która stała się fundamentem międzynarodowego systemu ochrony praw jednostki. W ślad za nią powstały konwencje ONZ, a w Europie – Europejska Konwencja Praw Człowieka (1950) oraz Trybunał w Strasburgu.
Historia praw człowieka to historia dążenia do wolności, równości i godności – wartości, które leżą również u podstaw polskiej Konstytucji.
Materiały dodatkowe:
